Kathrin´s home, my castle
Door: Flynn
Blijf op de hoogte en volg Flynn
13 November 2012 | Nederland, Nijmegen
Hondsdolle groetjes vanuit Nijmegen!
Yep, ongelofelijk, maar waar: IK MAG WEER LOGEREN BIJ LEENBAASJE KAT!
Ze durft het nog een keer aan met mij... en ik doe heel erg mijn best. Ik ging meteen bij haar op schoot zitten en kroop achter haar op de bank. "ik zal het ervan nemen" dacht ik.
Maandag kwam vrouwtje me brengen. Kat was echter helemaal uitgeput van een iets te heftig uitgevallen hardlooprondje. Ze had nog maar amper puf voor een wandeling door het Marienbos. Maar ik genoot er wel van! Heerlijk de herfstkleuren. Veel te snel gingen we weer terug.
Later ging mijn grote vriendin ook nog weg. In eerste instantie dacht ik dat ze nooit meer terug zou komen en begon te blaffen en te jammeren. Ze kwam meteen terug en maakte me duidelijk dat ze me niet in de steek laat.
Ze kwam laat terug (in mijn ogen dan, he) maar ging dan nog een keer met me lopen.
De nacht heb ik weer in de gang doorgebracht. De Nijmeegse nachten duren wel lang, hoor. De Nütterdense nachten eindigen tussen 5 en 6 uur ´s ochtends, maar hier kan ik om 7h heel hard gaan piepen, maar er gebeurt echt niets, nada, noppes.
Des te leuker was het toen mijn lievelinkskat haar wandelschoenen aandeed en we weer op pad gingen. Op het Ubbergseveld liepen wel heel veel hondjes rond, zelfs een die op mij leek, alleen een iets slankere versie. Maar mijn stippen zijn mooier, zei Kat. "Slijmbal", dacht ik.
Ik weet ook wel dat ik hier "zur Kur" ben. Ik moet afvallen en uitrusten.
Vanmiddag zijn we dan naar het centrum gelopen. Oei, wat een boel mensen. En allemaal (nou, bijna allemaal) vonden ze me mooi! "Wat een mooie hond!" hoorde ik wel 5x! En bij de Blauwe Hand ging het door. Ik hou van mensen en van aandacht! En iedereen wil me heel graag aandacht geven - ik ben the king of attention en kwispelkoning.
Nou weer uitrusten.
Morgen dan nog een halve dag kuren en dan dan verheug ik me weer op mijn zusje. Ach, dat is wel grappig om te vertellen. In het cafe sprak Kat met een Engelse opa en vertelde erover dat ik een jonger zusje heb. Hij begreep pas na een half uur dat het om een menselijk zusje ging.
Alsof ik een andere hond naast me zou tolereren - never!
Jullie lezen het wel, ik geniet volop!
Nou maar hopen dat Kat´s spierpijn morgen over is, want dat loopt veel fijner.
Groetjes
Flynn, de kwispelkoning
Yep, ongelofelijk, maar waar: IK MAG WEER LOGEREN BIJ LEENBAASJE KAT!
Ze durft het nog een keer aan met mij... en ik doe heel erg mijn best. Ik ging meteen bij haar op schoot zitten en kroop achter haar op de bank. "ik zal het ervan nemen" dacht ik.
Maandag kwam vrouwtje me brengen. Kat was echter helemaal uitgeput van een iets te heftig uitgevallen hardlooprondje. Ze had nog maar amper puf voor een wandeling door het Marienbos. Maar ik genoot er wel van! Heerlijk de herfstkleuren. Veel te snel gingen we weer terug.
Later ging mijn grote vriendin ook nog weg. In eerste instantie dacht ik dat ze nooit meer terug zou komen en begon te blaffen en te jammeren. Ze kwam meteen terug en maakte me duidelijk dat ze me niet in de steek laat.
Ze kwam laat terug (in mijn ogen dan, he) maar ging dan nog een keer met me lopen.
De nacht heb ik weer in de gang doorgebracht. De Nijmeegse nachten duren wel lang, hoor. De Nütterdense nachten eindigen tussen 5 en 6 uur ´s ochtends, maar hier kan ik om 7h heel hard gaan piepen, maar er gebeurt echt niets, nada, noppes.
Des te leuker was het toen mijn lievelinkskat haar wandelschoenen aandeed en we weer op pad gingen. Op het Ubbergseveld liepen wel heel veel hondjes rond, zelfs een die op mij leek, alleen een iets slankere versie. Maar mijn stippen zijn mooier, zei Kat. "Slijmbal", dacht ik.
Ik weet ook wel dat ik hier "zur Kur" ben. Ik moet afvallen en uitrusten.
Vanmiddag zijn we dan naar het centrum gelopen. Oei, wat een boel mensen. En allemaal (nou, bijna allemaal) vonden ze me mooi! "Wat een mooie hond!" hoorde ik wel 5x! En bij de Blauwe Hand ging het door. Ik hou van mensen en van aandacht! En iedereen wil me heel graag aandacht geven - ik ben the king of attention en kwispelkoning.
Nou weer uitrusten.
Morgen dan nog een halve dag kuren en dan dan verheug ik me weer op mijn zusje. Ach, dat is wel grappig om te vertellen. In het cafe sprak Kat met een Engelse opa en vertelde erover dat ik een jonger zusje heb. Hij begreep pas na een half uur dat het om een menselijk zusje ging.
Alsof ik een andere hond naast me zou tolereren - never!
Jullie lezen het wel, ik geniet volop!
Nou maar hopen dat Kat´s spierpijn morgen over is, want dat loopt veel fijner.
Groetjes
Flynn, de kwispelkoning
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
